بالا بردن دستها برای توسل به اهل بیت(ع)
يكشنبه, ۴ مرداد ۱۳۹۴، ۰۲:۲۷ ب.ظ
پرسش :
آیا انسان میتواند در هنگام سخن گفتن و توسل کردن به ائمه دستان خود را مانند دعا به سمت آسمان بگیرد؟
آیا انسان میتواند در هنگام سخن گفتن و توسل کردن به ائمه دستان خود را مانند دعا به سمت آسمان بگیرد؟
پاسخ :
پاسخ توسط حجتالاسلام فلاحزاده، مطابق با فتاوای حضرت آیت الله العظمی خامنهای مدظلهالعالی:
همه میدانند که ما دعا را از خدا میخواهیم؛ یعنی درخواست حاجت از خداوند است و ائمه اطهار علیهمالسلام را واسطه فیض الهی میدانیم و به آنها توسل میجوییم به عنوان حجج واولیای الهی که در پیشگاه خداوند قرب و منزلتی دارند آنها را واسطه قرار میدهیم. وابتغوا الیه الوسیله؛ این دستور قرآن است. بنابراین توسل به آنها به عنوان وسیله و شفیع و کسی است که در پیشگاه خداوند قرب و منزلتی دارد و اصل حاجت را از خداوند میخواهیم. بنابراین اگر دست به دعا برداشتند و خدا را قسم دادند - مثلا به امام حسین علیهالسلام، به پیامبر صلیاللهعلیهآلهوسلم اعظم و سایر اولیای الهی - دعایی داشتند و حاجتی خواستند، این اشکالی ندارد. همه میدانند که ما اعتقادمان بر این است که شخص پیامبر صلیاللهعلیهآلهوسلم و ائمه اطهار علیهمالسلام، عباد الهی هستند، بندگان واقعی خدا هستند. ما در تشهد میخوانیم اشهد ان لا اله الا الله وحده لاشریک له، اول شهادت به وحدانیت خداوند، بعد از آن میخوانیم و اشهد ان محمد عبده و رسوله؛ یعنی حتی پیامبر صلیاللهعلیهآلهوسلم را به عنوان عبد و بنده خدا و فرستاده خدا میدانیم. همه مراجع معظم تقلید و حضرت آقا فتوایشان بر این است که اگر کسی به حرم مشرف شد و برای صاحب حرم، حتی امام، سجده کند آن سجده حرام است؛ سجده فقط برای خداست. سجده شکر به عنوان شکر الهی جهت زیارتی که نصیبش شده این اشکالی ندارد، اما سجده برای امام نیست اگر ضریح بوسیده میشود اگر در و دیوار بوسیده میشود به خاطر شدت ارادت به صاحب آن خانه است، نه اینکه اینها علاقمند به آهن و فولاد و سنگ و آجر باشند، مثل بوسیدن پیراهن حضرت یوسف است که پیامبر صلیاللهعلیهآلهوسلم خدا حضرت یعقوب بوسید و بر چشم خود گذاشت.
منبع: khamenei.ir
پاسخ توسط حجتالاسلام فلاحزاده، مطابق با فتاوای حضرت آیت الله العظمی خامنهای مدظلهالعالی:
همه میدانند که ما دعا را از خدا میخواهیم؛ یعنی درخواست حاجت از خداوند است و ائمه اطهار علیهمالسلام را واسطه فیض الهی میدانیم و به آنها توسل میجوییم به عنوان حجج واولیای الهی که در پیشگاه خداوند قرب و منزلتی دارند آنها را واسطه قرار میدهیم. وابتغوا الیه الوسیله؛ این دستور قرآن است. بنابراین توسل به آنها به عنوان وسیله و شفیع و کسی است که در پیشگاه خداوند قرب و منزلتی دارد و اصل حاجت را از خداوند میخواهیم. بنابراین اگر دست به دعا برداشتند و خدا را قسم دادند - مثلا به امام حسین علیهالسلام، به پیامبر صلیاللهعلیهآلهوسلم اعظم و سایر اولیای الهی - دعایی داشتند و حاجتی خواستند، این اشکالی ندارد. همه میدانند که ما اعتقادمان بر این است که شخص پیامبر صلیاللهعلیهآلهوسلم و ائمه اطهار علیهمالسلام، عباد الهی هستند، بندگان واقعی خدا هستند. ما در تشهد میخوانیم اشهد ان لا اله الا الله وحده لاشریک له، اول شهادت به وحدانیت خداوند، بعد از آن میخوانیم و اشهد ان محمد عبده و رسوله؛ یعنی حتی پیامبر صلیاللهعلیهآلهوسلم را به عنوان عبد و بنده خدا و فرستاده خدا میدانیم. همه مراجع معظم تقلید و حضرت آقا فتوایشان بر این است که اگر کسی به حرم مشرف شد و برای صاحب حرم، حتی امام، سجده کند آن سجده حرام است؛ سجده فقط برای خداست. سجده شکر به عنوان شکر الهی جهت زیارتی که نصیبش شده این اشکالی ندارد، اما سجده برای امام نیست اگر ضریح بوسیده میشود اگر در و دیوار بوسیده میشود به خاطر شدت ارادت به صاحب آن خانه است، نه اینکه اینها علاقمند به آهن و فولاد و سنگ و آجر باشند، مثل بوسیدن پیراهن حضرت یوسف است که پیامبر صلیاللهعلیهآلهوسلم خدا حضرت یعقوب بوسید و بر چشم خود گذاشت.
منبع: khamenei.ir
۹۴/۰۵/۰۴